Niezupełnie uświadomione pragnienie, marzenie z kategorii tych co plączą się latami gdzieś pomiędzy świadomymi myślami. Niedookreślone a wyraźne. Takie było właśnie moje marzenie o przestrzeni do tworzenia. Towarzyszyło mi przez lata, długo nie uzyskując namacalnej formy. Słowem, nie zamieszkałam na paryskim poddaszu, by wzorem artystycznej bohemy zachłysnąć się sztuką i nią oddychać.